续舞马行

续舞马行原文：

（外扮孛老、净扮府尹、搽旦同上）（孛老云）月过十五光明少，人过中年万事休。老汉乃刘二公是也。自从我这女孩儿，问赵元讨了休书，招下本处臧府尹。将赵元着他解送文书于上京，误了一日杖四十，误了两日杖八十，误了三日处斩。不期此人到京，见了大人，将他违限之罪，尽行饶了。不知他有甚么才能，奉大人命，就除为东京府尹，走马到任。有恩报恩，有仇报仇。你两个孩儿，怎生便做个计较？（搽旦云）他做了官，送人事来与我。（孛老云）臧府尹，你可怎么说？（净云）父亲，有甚么话说？当初我强要他媳妇，指望要害了他。今日做了府尹，我便绿豆皮儿请退。媳妇也还他，我受死去罢。（搽旦云）他做了官，我便是夫人了。想我这等贞烈，天下少有。（净云）正是那家有贤妻。（孛老云）孩儿，等他来时，咱三口儿牵羊担酒庆贺他，就陪话。咱且回房中去来。（同下）（驾同赵光普、石守信上）（驾云）寡人乃赵官家是也。自从寡人同楚昭辅、石守信三人，扮为白衣秀士，随处私行。到草桥店，纷纷扬扬下着大雪，到于店中饮酒。不期东京有一人，姓赵是赵元，也到店中饮酒。寡人带酒，与同二人欲要起身，被店主人家扯住，问寡人索要酒钱，无的还他。赵元替寡人还了二百文长钱。问其故，此人言说，有丈人丈母狠毒，妻儿乖劣，私通本处府尹，强要了休书，着他申送文书于上京。寡人得知其情由，就袖中取出斑管霜毫笔，就在赵元臂膊上，写了两行字，画了花押。赵普见了，烧了他一命，就加此人为东京府尹，走马赴任。寡人还京，再宣此人见一面。已差楚昭辅宣他去了，又差人去东京拿他丈人丈母并妻和本处府尹。寡人决断明白，这早(...)
“龙跳”二字，极言其书法苍劲有力，有如蛟龙跳跃。那种气势同他在《满江红》（金甲琱弓）中所写的“磨盾鼻，一挥千纸，龙蛇犹湿”如出一辙。《旧唐书·李密传》谓李密少时，曾将《汉书》一帙挂于牛角，一手提牛靷，一手翻阅书籍。“虬髯豪客”是唐人小说《虬髯客传》中的人物，性格豪爽而有才略。这里(...)
李贺流传后世的二百多首诗中，“鬼”诗有十多首。此诗写秋天来临时诗人的愁苦情怀，从其阴森料峭、鬼魅飘飘的风格来看，就是一首“鬼”诗。 “日月掷人去，有志不获骋”，这原是古往今来有才智之士的共同感慨。诗人对于时光的流逝表现了特异的敏感，以致秋风吹落梧桐树叶子的声音也使他惊心动魄，无限悲苦。这时，残灯照壁，又听得墙脚边络纬哀(...)
更陈王奋起挥黄钺。
夜阑寒影灯花淡(...)
“万事开头难”，吟诗填词也不例外。但东坡填这篇《采桑子》却能毫不费力地从“多景楼”的“多”字获取灵感，从杜甫《水宿遣兴兴奉呈群公》的首句“鲁钝仍多病”借来句型和后三字，写出了连用三个“多”字的言情语句作为发端。它像“劈地抽森秀”的太华，以其奇兀给人以强烈的印象，并顿时产生出磁铁般吸引读者的力量。多景楼在今镇江市北固山后峰、甘露寺后部，下临长江，三面滨水，登楼四望，整个城市可尽收眼底，曾被米芾赞为天下江山第一楼。东坡是个博古通今、关心时政(...)
爱杨柳楼心酒，喜芙容帐里藏阄(...)
幰：音显，车上帷幔。垧：音机兄反，远郊也。《说文》有“邑外谓之郊，郊外谓之牧，牧外谓之野，野外谓之林，林外谓之垧。象远界也。”踏青：春季郊游。秦味芸《月令粹编》卷四引冯应京《月令广义》云“蜀俗正月初八日，踏青游冶”，又卷五引费著《岁华纪丽谱》云“二月二日踏青节，初郡人游赏，散在四郊”，又卷六引李淖《秦中岁时纪》云“上巳（三月初三）赐宴曲江，都人于江头禊饮，践踏青草，谓之踏青履”。旧俗以清明节为踏青节。艳冶：艳丽，犹言妖冶。递：驿车，驿马。往往：处处。珥：音耳，古代珠玉耳饰。《仓颉篇》“珥，珠在珥也。耳珰垂珠者曰珥。”罍：音雷。古器名，容酒或盛水用。《诗·周南·卷耳》有“我姑酌彼金罍”，《尔雅·释器》郭璞注云“罍形似壶，大者受一斛”。永：长，兼指时间或空间。酲：(...)
的和你两个乍相逢，他把你那半世里清名送。
（01）四印斋本《漱玉词》补遗题作“咏桐”，此词据《全芳备祖》后集卷十八“梧桐门”录入，芳权手校注本亦据以补录，王本调下注云：“按《全芳备祖》各词，收入何门，即咏何物。惟陈景沂常多牵强附会。此词因内有‘梧桐落’句，故收入‘梧桐门’，实非咏桐词。”又篇末注云：“此词又见杨金本《草堂诗余》前集卷上、《花草粹编》卷三，无撰人姓名”。（02）此词黄本列为“建炎元年南渡以后之作”，并校云，“下片词笔较弱，姑存之。”陈祖美则以为作于建炎三年（一一二九）深秋赵明诚病卒后，并称之为悼亡词，皆非是。细玩词境，乃乡村景色。据赵明诚《青州仰天山罗汉洞题名》：“余以大观戊子之重阳，与李擢得升同登兹山。”此为大观二年（一一零八）重阳，北方早寒，正梧桐叶落之际，而南望青州附近，亦有“乱山平野”。故知此时赵明诚方出游，而李清照登高怀远赋此词也。（03）“烟光薄”，烟雾淡而薄。（04）“栖鸦”，指在树上栖息筑巢的乌鸦。苏轼《祈雪雾猪泉，出城马上作，赠舒尧文》诗：“朝随白云去，暮与栖鸦归”。秦观《望海潮（梅英疏淡）》词：“但倚楼极目，时见栖鸦。”（05）“闻”，杨金本《草堂诗余》作“残”，《花草粹编》作“吹”。（06）“角”，画角。形如竹筒，本细末大，以竹木或皮革制成，外施彩绘，故称。发声哀厉高亢，古时军中多用以警昏晓。(...)
《长恨歌》一方面是一个重大的历史题材和政治题材，另一方面又是一个来自民间的具有悠久传统的人性题材、心理题材。白居易在创作中服从于民族的文化心理和诗人的个性思想，即传统模式与作者主观能动作用同时并存，这固然是与诗人的生活经历和人生观是分不开的。白居易一生跨中晚唐，他的思想以贬官江州司马为界，经历了由积极入世到消极出世两个阶段，实践了他所信奉的“达则兼济天下，穷则独善其身”的儒家人生模式。白居易所谓“独善”的基本内涵是乐天知命、知足保和，并由此而与释、老相通，以随缘任运、委顺自然为应世态度。在他的整个思想体系中，“独善”与“兼济”并行不悖，“施之乃伊吕事业，蓄之则庄老道德”(《君子不器赋》)，它们是一个完整人生观的两个侧面。还在遭贬以前，他努力为云龙、为风鹏，并与元稹大力倡导新乐府运动。也正是因为他年轻时候的胸怀大志，颇有挽唐室于既衰，拯生民于水火的政治气概，才使得他有足够的气魄处理这样一个重大的历史题材，并以“不惑”来总结唐明皇后半生的政治得失，写就了《长恨歌》。这样，在他心目中对唐明皇的一分为二，必然要在塑造形象中反映出来。正是因(...)

续舞马行拼音解读：

（wài bàn bó lǎo 、jìng bàn fǔ yǐn 、chá dàn tóng shàng ）（bó lǎo yún ）yuè guò shí wǔ guāng míng shǎo ，rén guò zhōng nián wàn shì xiū 。lǎo hàn nǎi liú èr gōng shì yě 。zì cóng wǒ zhè nǚ hái ér ，wèn zhào yuán tǎo le xiū shū ，zhāo xià běn chù zāng fǔ yǐn 。jiāng zhào yuán zhe tā jiě sòng wén shū yú shàng jīng ，wù le yī rì zhàng sì shí ，wù le liǎng rì zhàng bā shí ，wù le sān rì chù zhǎn 。bú qī cǐ rén dào jīng ，jiàn le dà rén ，jiāng tā wéi xiàn zhī zuì ，jìn háng ráo le 。bú zhī tā yǒu shèn me cái néng ，fèng dà rén mìng ，jiù chú wéi dōng jīng fǔ yǐn ，zǒu mǎ dào rèn 。yǒu ēn bào ēn ，yǒu chóu bào chóu 。nǐ liǎng gè hái ér ，zěn shēng biàn zuò gè jì jiào ？（chá dàn yún ）tā zuò le guān ，sòng rén shì lái yǔ wǒ 。（bó lǎo yún ）zāng fǔ yǐn ，nǐ kě zěn me shuō ？（jìng yún ）fù qīn ，yǒu shèn me huà shuō ？dāng chū wǒ qiáng yào tā xí fù ，zhǐ wàng yào hài le tā 。jīn rì zuò le fǔ yǐn ，wǒ biàn lǜ dòu pí ér qǐng tuì 。xí fù yě hái tā ，wǒ shòu sǐ qù bà 。（chá dàn yún ）tā zuò le guān ，wǒ biàn shì fū rén le 。xiǎng wǒ zhè děng zhēn liè ，tiān xià shǎo yǒu 。（jìng yún ）zhèng shì nà jiā yǒu xián qī 。（bó lǎo yún ）hái ér ，děng tā lái shí ，zán sān kǒu ér qiān yáng dān jiǔ qìng hè tā ，jiù péi huà 。zán qiě huí fáng zhōng qù lái 。（tóng xià ）（jià tóng zhào guāng pǔ 、shí shǒu xìn shàng ）（jià yún ）guǎ rén nǎi zhào guān jiā shì yě 。zì cóng guǎ rén tóng chǔ zhāo fǔ 、shí shǒu xìn sān rén ，bàn wéi bái yī xiù shì ，suí chù sī háng 。dào cǎo qiáo diàn ，fēn fēn yáng yáng xià zhe dà xuě ，dào yú diàn zhōng yǐn jiǔ 。bú qī dōng jīng yǒu yī rén ，xìng zhào shì zhào yuán ，yě dào diàn zhōng yǐn jiǔ 。guǎ rén dài jiǔ ，yǔ tóng èr rén yù yào qǐ shēn ，bèi diàn zhǔ rén jiā chě zhù ，wèn guǎ rén suǒ yào jiǔ qián ，wú de hái tā 。zhào yuán tì guǎ rén hái le èr bǎi wén zhǎng qián 。wèn qí gù ，cǐ rén yán shuō ，yǒu zhàng rén zhàng mǔ hěn dú ，qī ér guāi liè ，sī tōng běn chù fǔ yǐn ，qiáng yào le xiū shū ，zhe tā shēn sòng wén shū yú shàng jīng 。guǎ rén dé zhī qí qíng yóu ，jiù xiù zhōng qǔ chū bān guǎn shuāng háo bǐ ，jiù zài zhào yuán bì bó shàng ，xiě le liǎng háng zì ，huà le huā yā 。zhào pǔ jiàn le ，shāo le tā yī mìng ，jiù jiā cǐ rén wéi dōng jīng fǔ yǐn ，zǒu mǎ fù rèn 。guǎ rén hái jīng ，zài xuān cǐ rén jiàn yī miàn 。yǐ chà chǔ zhāo fǔ xuān tā qù le ，yòu chà rén qù dōng jīng ná tā zhàng rén zhàng mǔ bìng qī hé běn chù fǔ yǐn 。guǎ rén jué duàn míng bái ，zhè zǎo (...)
“lóng tiào ”èr zì ，jí yán qí shū fǎ cāng jìn yǒu lì ，yǒu rú jiāo lóng tiào yuè 。nà zhǒng qì shì tóng tā zài 《mǎn jiāng hóng 》（jīn jiǎ diāo gōng ）zhōng suǒ xiě de “mó dùn bí ，yī huī qiān zhǐ ，lóng shé yóu shī ”rú chū yī zhé 。《jiù táng shū ·lǐ mì chuán 》wèi lǐ mì shǎo shí ，céng jiāng 《hàn shū 》yī zhì guà yú niú jiǎo ，yī shǒu tí niú yǐn ，yī shǒu fān yuè shū jí 。“qiú rán háo kè ”shì táng rén xiǎo shuō 《qiú rán kè chuán 》zhōng de rén wù ，xìng gé háo shuǎng ér yǒu cái luè 。zhè lǐ (...)
lǐ hè liú chuán hòu shì de èr bǎi duō shǒu shī zhōng ，“guǐ ”shī yǒu shí duō shǒu 。cǐ shī xiě qiū tiān lái lín shí shī rén de chóu kǔ qíng huái ，cóng qí yīn sēn liào qiào 、guǐ mèi piāo piāo de fēng gé lái kàn ，jiù shì yī shǒu “guǐ ”shī 。 “rì yuè zhì rén qù ，yǒu zhì bú huò chěng ”，zhè yuán shì gǔ wǎng jīn lái yǒu cái zhì zhī shì de gòng tóng gǎn kǎi 。shī rén duì yú shí guāng de liú shì biǎo xiàn le tè yì de mǐn gǎn ，yǐ zhì qiū fēng chuī luò wú tóng shù yè zǐ de shēng yīn yě shǐ tā jīng xīn dòng pò ，wú xiàn bēi kǔ 。zhè shí ，cán dēng zhào bì ，yòu tīng dé qiáng jiǎo biān luò wěi āi (...)
gèng chén wáng fèn qǐ huī huáng yuè 。
yè lán hán yǐng dēng huā dàn (...)
“wàn shì kāi tóu nán ”，yín shī tián cí yě bú lì wài 。dàn dōng pō tián zhè piān 《cǎi sāng zǐ 》què néng háo bú fèi lì dì cóng “duō jǐng lóu ”de “duō ”zì huò qǔ líng gǎn ，cóng dù fǔ 《shuǐ xiǔ qiǎn xìng xìng fèng chéng qún gōng 》de shǒu jù “lǔ dùn réng duō bìng ”jiè lái jù xíng hé hòu sān zì ，xiě chū le lián yòng sān gè “duō ”zì de yán qíng yǔ jù zuò wéi fā duān 。tā xiàng “pī dì chōu sēn xiù ”de tài huá ，yǐ qí qí wū gěi rén yǐ qiáng liè de yìn xiàng ，bìng dùn shí chǎn shēng chū cí tiě bān xī yǐn dú zhě de lì liàng 。duō jǐng lóu zài jīn zhèn jiāng shì běi gù shān hòu fēng 、gān lù sì hòu bù ，xià lín zhǎng jiāng ，sān miàn bīn shuǐ ，dēng lóu sì wàng ，zhěng gè chéng shì kě jìn shōu yǎn dǐ ，céng bèi mǐ fèi zàn wéi tiān xià jiāng shān dì yī lóu 。dōng pō shì gè bó gǔ tōng jīn 、guān xīn shí zhèng (...)
ài yáng liǔ lóu xīn jiǔ ，xǐ fú róng zhàng lǐ cáng jiū (...)
xiǎn ：yīn xiǎn ，chē shàng wéi màn 。shǎng ：yīn jī xiōng fǎn ，yuǎn jiāo yě 。《shuō wén 》yǒu “yì wài wèi zhī jiāo ，jiāo wài wèi zhī mù ，mù wài wèi zhī yě ，yě wài wèi zhī lín ，lín wài wèi zhī shǎng 。xiàng yuǎn jiè yě 。”tà qīng ：chūn jì jiāo yóu 。qín wèi yún 《yuè lìng cuì biān 》juàn sì yǐn féng yīng jīng 《yuè lìng guǎng yì 》yún “shǔ sú zhèng yuè chū bā rì ，tà qīng yóu yě ”，yòu juàn wǔ yǐn fèi zhe 《suì huá jì lì pǔ 》yún “èr yuè èr rì tà qīng jiē ，chū jun4 rén yóu shǎng ，sàn zài sì jiāo ”，yòu juàn liù yǐn lǐ nào 《qín zhōng suì shí jì 》yún “shàng sì （sān yuè chū sān ）cì yàn qǔ jiāng ，dōu rén yú jiāng tóu xì yǐn ，jiàn tà qīng cǎo ，wèi zhī tà qīng lǚ ”。jiù sú yǐ qīng míng jiē wéi tà qīng jiē 。yàn yě ：yàn lì ，yóu yán yāo yě 。dì ：yì chē ，yì mǎ 。wǎng wǎng ：chù chù 。ěr ：yīn ěr ，gǔ dài zhū yù ěr shì 。《cāng jié piān 》“ěr ，zhū zài ěr yě 。ěr dāng chuí zhū zhě yuē ěr 。”léi ：yīn léi 。gǔ qì míng ，róng jiǔ huò shèng shuǐ yòng 。《shī ·zhōu nán ·juàn ěr 》yǒu “wǒ gū zhuó bǐ jīn léi ”，《ěr yǎ ·shì qì 》guō pú zhù yún “léi xíng sì hú ，dà zhě shòu yī hú ”。yǒng ：zhǎng ，jiān zhǐ shí jiān huò kōng jiān 。chéng ：(...)
de hé nǐ liǎng gè zhà xiàng féng ，tā bǎ nǐ nà bàn shì lǐ qīng míng sòng 。
（01）sì yìn zhāi běn 《shù yù cí 》bǔ yí tí zuò “yǒng tóng ”，cǐ cí jù 《quán fāng bèi zǔ 》hòu jí juàn shí bā “wú tóng mén ”lù rù ，fāng quán shǒu xiào zhù běn yì jù yǐ bǔ lù ，wáng běn diào xià zhù yún ：“àn 《quán fāng bèi zǔ 》gè cí ，shōu rù hé mén ，jí yǒng hé wù 。wéi chén jǐng yí cháng duō qiān qiáng fù huì 。cǐ cí yīn nèi yǒu ‘wú tóng luò ’jù ，gù shōu rù ‘wú tóng mén ’，shí fēi yǒng tóng cí 。”yòu piān mò zhù yún ：“cǐ cí yòu jiàn yáng jīn běn 《cǎo táng shī yú 》qián jí juàn shàng 、《huā cǎo cuì biān 》juàn sān ，wú zhuàn rén xìng míng ”。（02）cǐ cí huáng běn liè wéi “jiàn yán yuán nián nán dù yǐ hòu zhī zuò ”，bìng xiào yún ，“xià piàn cí bǐ jiào ruò ，gū cún zhī 。”chén zǔ měi zé yǐ wéi zuò yú jiàn yán sān nián （yī yī èr jiǔ ）shēn qiū zhào míng chéng bìng zú hòu ，bìng chēng zhī wéi dào wáng cí ，jiē fēi shì 。xì wán cí jìng ，nǎi xiāng cūn jǐng sè 。jù zhào míng chéng 《qīng zhōu yǎng tiān shān luó hàn dòng tí míng 》：“yú yǐ dà guān wù zǐ zhī zhòng yáng ，yǔ lǐ zhuó dé shēng tóng dēng zī shān 。”cǐ wéi dà guān èr nián （yī yī líng bā ）zhòng yáng ，běi fāng zǎo hán ，zhèng wú tóng yè luò zhī jì ，ér nán wàng qīng zhōu fù jìn ，yì yǒu “luàn shān píng yě ”。gù zhī cǐ shí zhào míng chéng fāng chū yóu ，ér lǐ qīng zhào dēng gāo huái yuǎn fù cǐ cí yě 。（03）“yān guāng báo ”，yān wù dàn ér báo 。（04）“qī yā ”，zhǐ zài shù shàng qī xī zhù cháo de wū yā 。sū shì 《qí xuě wù zhū quán ，chū chéng mǎ shàng zuò ，zèng shū yáo wén 》shī ：“cháo suí bái yún qù ，mù yǔ qī yā guī ”。qín guān 《wàng hǎi cháo （méi yīng shū dàn ）》cí ：“dàn yǐ lóu jí mù ，shí jiàn qī yā 。”（05）“wén ”，yáng jīn běn 《cǎo táng shī yú 》zuò “cán ”，《huā cǎo cuì biān 》zuò “chuī ”。（06）“jiǎo ”，huà jiǎo 。xíng rú zhú tǒng ，běn xì mò dà ，yǐ zhú mù huò pí gé zhì chéng ，wài shī cǎi huì ，gù chēng 。fā shēng āi lì gāo kàng ，gǔ shí jun1 zhōng duō yòng yǐ jǐng hūn xiǎo 。(...)
《zhǎng hèn gē 》yī fāng miàn shì yī gè zhòng dà de lì shǐ tí cái hé zhèng zhì tí cái ，lìng yī fāng miàn yòu shì yī gè lái zì mín jiān de jù yǒu yōu jiǔ chuán tǒng de rén xìng tí cái 、xīn lǐ tí cái 。bái jū yì zài chuàng zuò zhōng fú cóng yú mín zú de wén huà xīn lǐ hé shī rén de gè xìng sī xiǎng ，jí chuán tǒng mó shì yǔ zuò zhě zhǔ guān néng dòng zuò yòng tóng shí bìng cún ，zhè gù rán shì yǔ shī rén de shēng huó jīng lì hé rén shēng guān shì fèn bú kāi de 。bái jū yì yī shēng kuà zhōng wǎn táng ，tā de sī xiǎng yǐ biǎn guān jiāng zhōu sī mǎ wéi jiè ，jīng lì le yóu jī jí rù shì dào xiāo jí chū shì liǎng gè jiē duàn ，shí jiàn le tā suǒ xìn fèng de “dá zé jiān jì tiān xià ，qióng zé dú shàn qí shēn ”de rú jiā rén shēng mó shì 。bái jū yì suǒ wèi “dú shàn ”de jī běn nèi hán shì lè tiān zhī mìng 、zhī zú bǎo hé ，bìng yóu cǐ ér yǔ shì 、lǎo xiàng tōng ，yǐ suí yuán rèn yùn 、wěi shùn zì rán wéi yīng shì tài dù 。zài tā de zhěng gè sī xiǎng tǐ xì zhōng ，“dú shàn ”yǔ “jiān jì ”bìng háng bú bèi ，“shī zhī nǎi yī lǚ shì yè ，xù zhī zé zhuāng lǎo dào dé ”(《jun1 zǐ bú qì fù 》)，tā men shì yī gè wán zhěng rén shēng guān de liǎng gè cè miàn 。hái zài zāo biǎn yǐ qián ，tā nǔ lì wéi yún lóng 、wéi fēng péng ，bìng yǔ yuán zhěn dà lì chàng dǎo xīn lè fǔ yùn dòng 。yě zhèng shì yīn wéi tā nián qīng shí hòu de xiōng huái dà zhì ，pō yǒu wǎn táng shì yú jì shuāi ，zhěng shēng mín yú shuǐ huǒ de zhèng zhì qì gài ，cái shǐ dé tā yǒu zú gòu de qì pò chù lǐ zhè yàng yī gè zhòng dà de lì shǐ tí cái ，bìng yǐ “bú huò ”lái zǒng jié táng míng huáng hòu bàn shēng de zhèng zhì dé shī ，xiě jiù le 《zhǎng hèn gē 》。zhè yàng ，zài tā xīn mù zhōng duì táng míng huáng de yī fèn wéi èr ，bì rán yào zài sù zào xíng xiàng zhōng fǎn yìng chū lái 。zhèng shì yīn (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

《长恨歌》一方面是一个重大的历史题材和政治题材，另一方面又是一个来自民间的具有悠久传统的人性题材、心理题材。白居易在创作中服从于民族的文化心理和诗人的个性思想，即传统模式与作者主观能动作用同时并存，这固然是与诗人的生活经历和人生观是分不开的。白居易一生跨中晚唐，他的思想以贬官江州司马为界，经历了由积极入世到消极出世两个阶段，实践了他所信奉的“达则兼济天下，穷则独善其身”的儒家人生模式。白居易所谓“独善”的基本内涵是乐天知命、知足保和，并由此而与释、老相通，以随缘任运、委顺自然为应世态度。在他的整个思想体系中，“独善”与“兼济”并行不悖，“施之乃伊吕事业，蓄之则庄老道德”(《君子不器赋》)，它们是一个完整人生观的两个侧面。还在遭贬以前，他努力为云龙、为风鹏，并与元稹大力倡导新乐府运动。也正是因为他年轻时候的胸怀大志，颇有挽唐室于既衰，拯生民于水火的政治气概，才使得他有足够的气魄处理这样一个重大的历史题材，并以“不惑”来总结唐明皇后半生的政治得失，写就了《长恨歌》。这样，在他心目中对唐明皇的一分为二，必然要在塑造形象中反映出来。正是因(...)
我则见跳龙门撞碎了偷香胆，权宁耐红消绿减。成就了我紫罗礻阑
这是一首逸诗，具体写作年代不详，大约在绍兴末年（1162）。日本盛传此诗，我国大陆亦不胫而走，以为为朱熹所作，姑且存以备考。其主旨是劝青年人珍视光阴，努力向学，用以劝人，亦用于自警。该诗语言明白易懂，形(...)

相关赏析

我根据越人说的话梦游到吴越，一天夜晚飞渡过明月映照下的镜湖。镜湖上的月光照着我的影子，一直伴随我到了剡溪。谢灵运住的地方如今还在，清澈的湖水荡漾，猿猴清啼。我脚上穿着谢公当年特制的木鞋，攀登直上云霄的山路。（上到）半山腰就看见了从海上升起的太阳，在半空中传来天鸡报晓的叫声。无数山岩重叠，道路盘旋弯曲，方向不定，迷恋着花，依倚着石头，不觉天色已经晚了。熊在怒吼，龙在长鸣，岩中的泉水在震响，使森林战栗，使山峰惊颤。云层黑沉沉的，像是要下雨，水波动荡生起了烟雾。电光闪闪，雷声轰鸣，山峰好像要被崩塌似的。仙府的石门，訇的一声从中间打开。洞中蔚蓝的天空广阔无际，看不到尽头，日月照耀着金银做的宫阙。用彩虹做衣裳，将风作为马来乘，云中的神仙们纷(...)
水国的天气带着初春的寒意，忽晴忽阴，忽好忽坏；(...)
①苍崖：因林木葱茂而显得苍翠的山崖。②桃花源：简称桃源。东晋陶渊明《桃花源记》中虚构的与世隔绝的乐土。其地人人丰衣足食，怡然自乐，不知世间有祸乱忧患。后因称这种理想境界为世外桃源。问津：问路。津为渡口。③空冥：犹言空中。冥为暗昧深远意，用以形容天空(...)
高田如楼梯，平田如棋局。<(...)
全诗紧扣春、江、花、月、夜的背景来写，而又以月为主体。“月”是诗中情景兼融之物，它跳动着诗人的脉搏，在全诗中犹如一条生命纽带，通贯上下，触处生神，诗情随着月轮的生落而起伏曲折。月在一夜之间经历了升起──高悬──西斜──落下的过程。在月的(...)

作者介绍

白贽 白贽，曾官大理寺丞。事见《临川集》卷五一《奏举人白贽大理寺丞制》。