南乡子（画舸停桡）

南乡子（画舸停桡）原文：

1969年夏
朝去稳登金勒马，来时袍袖惹天香。小宫殿头官是也。为因大将延岑，到于京师。因此人文武兼济，刀马过人，圣人见喜，官封太尉之职。有延岑就举保他的认义兄弟，乃是蔡顺，说此人忠孝两全。圣人差使命，取蔡顺一家儿，全赴京师。今日早朝，奉圣人的命，着小宫在这相府中，聚众大人安排酒肴，与蔡顺并他一双父母庆喜，就与他加官赐赏。令人觑者，若众大人来时，报复我知道。理会的。举善荐贤施政化，报恩答义显忠良。某延岑是也。想某在五娄山落草为寇，因见兄弟蔡顺贤明至孝，我就将手下半垓偻儸都散了，来到京师。见了圣人。为某文武兼济，官封重职。我就举保蔡顺忠孝兼全，圣人就着使命，将蔡顺并他父母，都取至京师。今日大人在相府中，安排酒肴，与蔡顺全家庆贺，就要加官赐赏。某须索走一遭去。可早来到也。令人报复去，道有某来了也。理会的。报的大人得知：有延将军来了也。道有请。理会的。有请。大人，某来了也。将军少待，等蔡顺一家儿来全，俺庆饮酒。这早晚敢待来也。为囚孝于身荣贵，远远登途贺喜来。老夫刘普能是也，这一位长者，是周景和。为因蔡顺于家行孝，于国尽忠。有延岑不忘他父母之恩，举保他一家儿，都取到京师。俺不避路途艰难，来到京师。说今日相府中安排筵宴，与蔡顺一者庆贺，二者加官。周景和，俺须索走一遭去。员外，看了蔡顺能文出众，才智过人，理当为官享禄，皇天岂负贤人也。可早来到也。令人报复去，有刘普能、周景和来见大人。理会的。报的大人得知：有刘普能、周景和来见大人。着他过来。理会的。过去。大人，俺村野之人，乍入京华，辇毂之下，幸遇大人尊颜，实乃老拙万幸也。您两个员外，且一壁有者。不因侍亲行孝道，怎得加职表门闾。老夫夏德闰是也，这一位长者是仇彦达。今因蔡顺至孝感天，冬月降生桑椹子。又蒙延将军举保，说此人忠孝双全，将他一家儿都取至京师，赐宅居住。俺都至京师，与蔡顺特来庆贺。夏员外，似蔡顺忠于君王，孝于父母，人间少有，堪受皇家官位。可早来到也。令人报复去，道有夏德闰、仇彦达，来见大人。理会的。报的大人得知：有夏德闰、仇彦达，来见大人。着他过来。理会的。(...)
这组爱情三部曲的第一部“定情”，纯用白描手法，恰与姑娘的“淡妆”相融谐。第二部“幽会”，不宜用白描了，便以景衬情，选用了“画堂”、“风月”、“睡鸭”、“鸳屏”等典型事物来暗写。第三部“相思”为全词重点，可分为三个层次：第一层写初次幽会之后再不见那位姑娘“踏青挑菜”，也就是再没有见面的机会。第二层写多次托人传书递简，但阻隔重重，音信难通。第三层写后会无期，百无聊赖，度日如年。这三层步步递进，逼出了一个“苦”字。于是在心中暗暗怨恨那位“冤家”(...)
①芳草，香草，一种能散发芬芳香气的植物。 汉· 班固《西都赋》：“竹林果园，芳草甘木。郊野之富，号为近蜀 。” 后蜀·毛熙震《浣溪沙》词：“花榭香红烟景迷，满庭芳草绿萋萋。” 明· 沉鲸《双珠记·家门始终》：“万古千愁人自老，春来依旧生芳草。”这里词人以芳草自喻，有忠贞贤德之意。 ②玉钩，新月。 南朝·宋·鲍照 《翫月城西门廨中》诗：“蛾眉蔽珠栊，玉钩隔琐窓。” 唐·李白 《挂席江上待月有怀》诗：“倏忽城西郭，青天悬玉钩。” 宋·张元干 《花心动·七夕》词：“断云却送轻雷去，疎林外，玉钩微吐。” 明·无名氏 《还带记·二郎诮裴》：“疎影荡银河，漾清光，映碧波，玉钩斜挂，冰轮堕。” ③管是，必定是；多半是。宋·曾觌《醉落魄》词：“百般做处百廝惬，管是前生，曾负你寃业。” 金· 董解元《西厢记诸宫调》卷一：“这妮子慌忙则甚那？管是妈妈使来唦！” 元·詹玉 《清平乐》词：“管是夜来浑不睡，那更今朝早起。” ④唦，语气词，相当于现在的啊。 ⑤天涯海角，形容非常偏僻遥远的地方 。这里借指被沦陷金统治的宋都的大好河山。唐· 白居易《浔阳春三首》：春生何处暗周游,海角天涯遍始休。 ⑥酴醿，本是酒名，亦作“ 酴醾 ”，这里指花名。以花颜色似之，故取以为名。酴醿，属蔷薇科落叶小灌木，于暮春时（4-5月）开花，有香气。《全唐诗》卷八(...)
灯火钱塘三五夜，明月如霜，照见人如画。帐底吹笙香吐麝，更无一点尘随马。
玉颜不及寒鸦色，犹带昭阳日影来。
"人生如梦，一尊还酹江月"──于是只好旷达一番。反正，过去"如梦"，现在也是"如梦"，还是拿起酒杯，向江上明月浇奠，表示对它的敬意，也就算了。这里用"如梦"，正好回应开头的"浪淘尽"。因为风流人物不过是"浪淘尽"，人间也不过"如梦"。又何必不旷达，又何必过分执着呢！这是苏轼思想上长期潜伏着的、同现实世界表现离心倾向的一道暗流。阶级的局限如此，在他的一生中，常常无(...)
有口难言，月里嫦娥爱少年。恩多成怨，你莫是酒中得道遇神仙？抵多少笙歌引至画堂前，鸳鸯深锁黄金殿。空教我恨绵绵，当初悔不休相见。
序文 当初，张衡写作《定情赋》，蔡邕写作《静情赋》，他们摒弃华丽的辞藻、崇尚恬淡澹泊的心境，文章之初将（功名场里的）思虑发散开来，末了则归总到自制中正的心绪。这样来抑制流于歪邪或坠于低鄙的不正当的心念，想来也有助于讽喻时弊、劝谏君主。缀字成文的雅士们，代代承继（他们的传统）写作这种文赋并将之发扬，又（往往）从某些相似点推而之广言及其他，把原来的辞义推广到更开阔的境地。平日闲居里巷深园，多有闲暇，于是也重提笔墨，作此情赋；虽然文采可能不比前人精妙，大约也并不致歪曲作文章者的本意。 正文 （啊，）她的绰约风姿多么瑰丽飘逸，而与众不同、秀丽绝伦。她的美貌可谓倾城倾国、绝艳殊色，她的美德的传闻又令人心生向往。只有玎珰作响的玉佩才比得上她的纯洁，只有高洁的幽兰才能与她一较芬芳。（于是我）将一片柔情淡化在了俗世里，将高雅的情志寄于浮云。悲叹着（时光易逝）晨曦又到了迟暮，如何不让人深深感慨人生艰勤；同样将在百年后（逝去的那时）终止，为何人生中欢欣如此难得而愁绪却是时时不断！（那时她）撩起大红帏帐居中正坐，拨泛古琴而为之欣欣，纤长的手指在琴上拂出佳音，雪白的手腕上下作舞（使我）目为(...)
大家聚集在一起共同庆祝新年的到来，笑语喧哗，十分热闹，红岩村的年青同志送来梅花，更增添了节日气氛。大家在一起举杯互相敬酒，表达着新年的祝愿，散席后众人意犹未尽，又一起品尝这胜利茶，谈论当今时事。只有精忠才能报答祖国(...)

南乡子（画舸停桡）拼音解读：

1969nián xià
cháo qù wěn dēng jīn lè mǎ ，lái shí páo xiù rě tiān xiāng 。xiǎo gōng diàn tóu guān shì yě 。wéi yīn dà jiāng yán cén ，dào yú jīng shī 。yīn cǐ rén wén wǔ jiān jì ，dāo mǎ guò rén ，shèng rén jiàn xǐ ，guān fēng tài wèi zhī zhí 。yǒu yán cén jiù jǔ bǎo tā de rèn yì xiōng dì ，nǎi shì cài shùn ，shuō cǐ rén zhōng xiào liǎng quán 。shèng rén chà shǐ mìng ，qǔ cài shùn yī jiā ér ，quán fù jīng shī 。jīn rì zǎo cháo ，fèng shèng rén de mìng ，zhe xiǎo gōng zài zhè xiàng fǔ zhōng ，jù zhòng dà rén ān pái jiǔ yáo ，yǔ cài shùn bìng tā yī shuāng fù mǔ qìng xǐ ，jiù yǔ tā jiā guān cì shǎng 。lìng rén qù zhě ，ruò zhòng dà rén lái shí ，bào fù wǒ zhī dào 。lǐ huì de 。jǔ shàn jiàn xián shī zhèng huà ，bào ēn dá yì xiǎn zhōng liáng 。mǒu yán cén shì yě 。xiǎng mǒu zài wǔ lóu shān luò cǎo wéi kòu ，yīn jiàn xiōng dì cài shùn xián míng zhì xiào ，wǒ jiù jiāng shǒu xià bàn gāi lǚ luó dōu sàn le ，lái dào jīng shī 。jiàn le shèng rén 。wéi mǒu wén wǔ jiān jì ，guān fēng zhòng zhí 。wǒ jiù jǔ bǎo cài shùn zhōng xiào jiān quán ，shèng rén jiù zhe shǐ mìng ，jiāng cài shùn bìng tā fù mǔ ，dōu qǔ zhì jīng shī 。jīn rì dà rén zài xiàng fǔ zhōng ，ān pái jiǔ yáo ，yǔ cài shùn quán jiā qìng hè ，jiù yào jiā guān cì shǎng 。mǒu xū suǒ zǒu yī zāo qù 。kě zǎo lái dào yě 。lìng rén bào fù qù ，dào yǒu mǒu lái le yě 。lǐ huì de 。bào de dà rén dé zhī ：yǒu yán jiāng jun1 lái le yě 。dào yǒu qǐng 。lǐ huì de 。yǒu qǐng 。dà rén ，mǒu lái le yě 。jiāng jun1 shǎo dài ，děng cài shùn yī jiā ér lái quán ，ǎn qìng yǐn jiǔ 。zhè zǎo wǎn gǎn dài lái yě 。wéi qiú xiào yú shēn róng guì ，yuǎn yuǎn dēng tú hè xǐ lái 。lǎo fū liú pǔ néng shì yě ，zhè yī wèi zhǎng zhě ，shì zhōu jǐng hé 。wéi yīn cài shùn yú jiā háng xiào ，yú guó jìn zhōng 。yǒu yán cén bú wàng tā fù mǔ zhī ēn ，jǔ bǎo tā yī jiā ér ，dōu qǔ dào jīng shī 。ǎn bú bì lù tú jiān nán ，lái dào jīng shī 。shuō jīn rì xiàng fǔ zhōng ān pái yàn yàn ，yǔ cài shùn yī zhě qìng hè ，èr zhě jiā guān 。zhōu jǐng hé ，ǎn xū suǒ zǒu yī zāo qù 。yuán wài ，kàn le cài shùn néng wén chū zhòng ，cái zhì guò rén ，lǐ dāng wéi guān xiǎng lù ，huáng tiān qǐ fù xián rén yě 。kě zǎo lái dào yě 。lìng rén bào fù qù ，yǒu liú pǔ néng 、zhōu jǐng hé lái jiàn dà rén 。lǐ huì de 。bào de dà rén dé zhī ：yǒu liú pǔ néng 、zhōu jǐng hé lái jiàn dà rén 。zhe tā guò lái 。lǐ huì de 。guò qù 。dà rén ，ǎn cūn yě zhī rén ，zhà rù jīng huá ，niǎn gū zhī xià ，xìng yù dà rén zūn yán ，shí nǎi lǎo zhuō wàn xìng yě 。nín liǎng gè yuán wài ，qiě yī bì yǒu zhě 。bú yīn shì qīn háng xiào dào ，zěn dé jiā zhí biǎo mén lǘ 。lǎo fū xià dé rùn shì yě ，zhè yī wèi zhǎng zhě shì chóu yàn dá 。jīn yīn cài shùn zhì xiào gǎn tiān ，dōng yuè jiàng shēng sāng zhēn zǐ 。yòu méng yán jiāng jun1 jǔ bǎo ，shuō cǐ rén zhōng xiào shuāng quán ，jiāng tā yī jiā ér dōu qǔ zhì jīng shī ，cì zhái jū zhù 。ǎn dōu zhì jīng shī ，yǔ cài shùn tè lái qìng hè 。xià yuán wài ，sì cài shùn zhōng yú jun1 wáng ，xiào yú fù mǔ ，rén jiān shǎo yǒu ，kān shòu huáng jiā guān wèi 。kě zǎo lái dào yě 。lìng rén bào fù qù ，dào yǒu xià dé rùn 、chóu yàn dá ，lái jiàn dà rén 。lǐ huì de 。bào de dà rén dé zhī ：yǒu xià dé rùn 、chóu yàn dá ，lái jiàn dà rén 。zhe tā guò lái 。lǐ huì de 。(...)
zhè zǔ ài qíng sān bù qǔ de dì yī bù “dìng qíng ”，chún yòng bái miáo shǒu fǎ ，qià yǔ gū niáng de “dàn zhuāng ”xiàng róng xié 。dì èr bù “yōu huì ”，bú yí yòng bái miáo le ，biàn yǐ jǐng chèn qíng ，xuǎn yòng le “huà táng ”、“fēng yuè ”、“shuì yā ”、“yuān píng ”děng diǎn xíng shì wù lái àn xiě 。dì sān bù “xiàng sī ”wéi quán cí zhòng diǎn ，kě fèn wéi sān gè céng cì ：dì yī céng xiě chū cì yōu huì zhī hòu zài bú jiàn nà wèi gū niáng “tà qīng tiāo cài ”，yě jiù shì zài méi yǒu jiàn miàn de jī huì 。dì èr céng xiě duō cì tuō rén chuán shū dì jiǎn ，dàn zǔ gé zhòng zhòng ，yīn xìn nán tōng 。dì sān céng xiě hòu huì wú qī ，bǎi wú liáo lài ，dù rì rú nián 。zhè sān céng bù bù dì jìn ，bī chū le yī gè “kǔ ”zì 。yú shì zài xīn zhōng àn àn yuàn hèn nà wèi “yuān jiā ”(...)
①fāng cǎo ，xiāng cǎo ，yī zhǒng néng sàn fā fēn fāng xiāng qì de zhí wù 。 hàn · bān gù 《xī dōu fù 》：“zhú lín guǒ yuán ，fāng cǎo gān mù 。jiāo yě zhī fù ，hào wéi jìn shǔ 。” hòu shǔ ·máo xī zhèn 《huàn xī shā 》cí ：“huā xiè xiāng hóng yān jǐng mí ，mǎn tíng fāng cǎo lǜ qī qī 。” míng · chén jīng 《shuāng zhū jì ·jiā mén shǐ zhōng 》：“wàn gǔ qiān chóu rén zì lǎo ，chūn lái yī jiù shēng fāng cǎo 。”zhè lǐ cí rén yǐ fāng cǎo zì yù ，yǒu zhōng zhēn xián dé zhī yì 。 ②yù gōu ，xīn yuè 。 nán cháo ·sòng ·bào zhào 《wàn yuè chéng xī mén xiè zhōng 》shī ：“é méi bì zhū lóng ，yù gōu gé suǒ chuāng 。” táng ·lǐ bái 《guà xí jiāng shàng dài yuè yǒu huái 》shī ：“shū hū chéng xī guō ，qīng tiān xuán yù gōu 。” sòng ·zhāng yuán gàn 《huā xīn dòng ·qī xī 》cí ：“duàn yún què sòng qīng léi qù ，shū lín wài ，yù gōu wēi tǔ 。” míng ·wú míng shì 《hái dài jì ·èr láng qiào péi 》：“shū yǐng dàng yín hé ，yàng qīng guāng ，yìng bì bō ，yù gōu xié guà ，bīng lún duò 。” ③guǎn shì ，bì dìng shì ；duō bàn shì 。sòng ·céng dí 《zuì luò pò 》cí ：“bǎi bān zuò chù bǎi sī qiè ，guǎn shì qián shēng ，céng fù nǐ yuān yè 。” jīn · dǒng jiě yuán 《xī xiāng jì zhū gōng diào 》juàn yī ：“zhè nī zǐ huāng máng zé shèn nà ？guǎn shì mā mā shǐ lái shā ！” yuán ·zhān yù 《qīng píng lè 》cí ：“guǎn shì yè lái hún bú shuì ，nà gèng jīn cháo zǎo qǐ 。” ④shā ，yǔ qì cí ，xiàng dāng yú xiàn zài de ā 。 ⑤tiān yá hǎi jiǎo ，xíng róng fēi cháng piān pì yáo yuǎn de dì fāng 。zhè lǐ jiè zhǐ bèi lún xiàn jīn tǒng zhì de sòng dōu de dà hǎo hé shān 。táng · bái jū yì 《xún yáng chūn sān shǒu 》：chūn shēng hé chù àn zhōu yóu ,hǎi jiǎo tiān yá biàn shǐ xiū 。 ⑥tú mí ，běn shì jiǔ míng ，yì zuò “ tú mí ”，zhè lǐ zhǐ huā míng 。yǐ huā yán sè sì zhī ，gù qǔ yǐ wéi míng 。tú mí ，shǔ qiáng wēi kē luò yè xiǎo guàn mù ，yú mù chūn shí （4-5yuè ）kāi huā ，yǒu xiāng qì 。《quán táng shī 》juàn bā (...)
dēng huǒ qián táng sān wǔ yè ，míng yuè rú shuāng ，zhào jiàn rén rú huà 。zhàng dǐ chuī shēng xiāng tǔ shè ，gèng wú yī diǎn chén suí mǎ 。
yù yán bú jí hán yā sè ，yóu dài zhāo yáng rì yǐng lái 。
"rén shēng rú mèng ，yī zūn hái lèi jiāng yuè "──yú shì zhī hǎo kuàng dá yī fān 。fǎn zhèng ，guò qù "rú mèng "，xiàn zài yě shì "rú mèng "，hái shì ná qǐ jiǔ bēi ，xiàng jiāng shàng míng yuè jiāo diàn ，biǎo shì duì tā de jìng yì ，yě jiù suàn le 。zhè lǐ yòng "rú mèng "，zhèng hǎo huí yīng kāi tóu de "làng táo jìn "。yīn wéi fēng liú rén wù bú guò shì "làng táo jìn "，rén jiān yě bú guò "rú mèng "。yòu hé bì bú kuàng dá ，yòu hé bì guò fèn zhí zhe ne ！zhè shì sū shì sī xiǎng shàng zhǎng qī qián fú zhe de 、tóng xiàn shí shì jiè biǎo xiàn lí xīn qīng xiàng de yī dào àn liú 。jiē jí de jú xiàn rú cǐ ，zài tā de yī shēng zhōng ，cháng cháng wú (...)
yǒu kǒu nán yán ，yuè lǐ cháng é ài shǎo nián 。ēn duō chéng yuàn ，nǐ mò shì jiǔ zhōng dé dào yù shén xiān ？dǐ duō shǎo shēng gē yǐn zhì huà táng qián ，yuān yāng shēn suǒ huáng jīn diàn 。kōng jiāo wǒ hèn mián mián ，dāng chū huǐ bú xiū xiàng jiàn 。
xù wén dāng chū ，zhāng héng xiě zuò 《dìng qíng fù 》，cài yōng xiě zuò 《jìng qíng fù 》，tā men bìng qì huá lì de cí zǎo 、chóng shàng tián dàn dàn bó de xīn jìng ，wén zhāng zhī chū jiāng （gōng míng chǎng lǐ de ）sī lǜ fā sàn kāi lái ，mò le zé guī zǒng dào zì zhì zhōng zhèng de xīn xù 。zhè yàng lái yì zhì liú yú wāi xié huò zhuì yú dī bǐ de bú zhèng dāng de xīn niàn ，xiǎng lái yě yǒu zhù yú fěng yù shí bì 、quàn jiàn jun1 zhǔ 。zhuì zì chéng wén de yǎ shì men ，dài dài chéng jì （tā men de chuán tǒng ）xiě zuò zhè zhǒng wén fù bìng jiāng zhī fā yáng ，yòu （wǎng wǎng ）cóng mǒu xiē xiàng sì diǎn tuī ér zhī guǎng yán jí qí tā ，bǎ yuán lái de cí yì tuī guǎng dào gèng kāi kuò de jìng dì 。píng rì xián jū lǐ xiàng shēn yuán ，duō yǒu xián xiá ，yú shì yě zhòng tí bǐ mò ，zuò cǐ qíng fù ；suī rán wén cǎi kě néng bú bǐ qián rén jīng miào ，dà yuē yě bìng bú zhì wāi qǔ zuò wén zhāng zhě de běn yì 。 zhèng wén （ā ，）tā de chāo yuē fēng zī duō me guī lì piāo yì ，ér yǔ zhòng bú tóng 、xiù lì jué lún 。tā de měi mào kě wèi qīng chéng qīng guó 、jué yàn shū sè ，tā de měi dé de chuán wén yòu lìng rén xīn shēng xiàng wǎng 。zhī yǒu dīng dāng zuò xiǎng de yù pèi cái bǐ dé shàng tā de chún jié ，zhī yǒu gāo jié de yōu lán cái néng yǔ tā yī jiào fēn fāng 。（yú shì wǒ ）jiāng yī piàn róu qíng dàn huà zài le sú shì lǐ ，jiāng gāo yǎ de qíng zhì jì yú fú yún 。bēi tàn zhe （shí guāng yì shì ）chén xī yòu dào le chí mù ，rú hé bú ràng rén shēn shēn gǎn kǎi rén shēng jiān qín ；tóng yàng jiāng zài bǎi nián hòu （shì qù de nà shí ）zhōng zhǐ ，wéi hé rén shēng zhōng huān xīn rú cǐ nán dé ér chóu xù què shì shí shí bú duàn ！（nà shí tā ）liáo qǐ dà hóng wéi zhàng jū zhōng zhèng zuò ，bō fàn gǔ qín ér wéi zhī xīn xīn ，xiān zhǎng de shǒu zhǐ zài qín shàng fú chū jiā yīn ，xuě bái de shǒu wàn shàng xià zuò wǔ （shǐ wǒ ）mù wéi (...)
dà jiā jù jí zài yī qǐ gòng tóng qìng zhù xīn nián de dào lái ，xiào yǔ xuān huá ，shí fèn rè nào ，hóng yán cūn de nián qīng tóng zhì sòng lái méi huā ，gèng zēng tiān le jiē rì qì fēn 。dà jiā zài yī qǐ jǔ bēi hù xiàng jìng jiǔ ，biǎo dá zhe xīn nián de zhù yuàn ，sàn xí hòu zhòng rén yì yóu wèi jìn ，yòu yī qǐ pǐn cháng zhè shèng lì chá ，tán lùn dāng jīn shí shì 。zhī yǒu jīng zhōng cái néng bào dá zǔ guó (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

大家聚集在一起共同庆祝新年的到来，笑语喧哗，十分热闹，红岩村的年青同志送来梅花，更增添了节日气氛。大家在一起举杯互相敬酒，表达着新年的祝愿，散席后众人意犹未尽，又一起品尝这胜利茶，谈论当今时事。只有精忠才能报答祖国(...)
诗的三、四两句“春草明年绿，王孙归不归”，从《楚辞·招隐士》“王孙游兮不归，春草生兮萋萋”句化来。但赋是因游子久去而叹其不归，这两句诗则在与行人分手的当天就惟恐其久去不归。唐汝询在《唐诗解》中概括这首诗的内容为：“扉掩于暮，居人之离思方深；草(...)

相关赏析

作品虽以大量篇幅写一女子，但是全篇的主题却是表现爱恋这个女子的一位男子的相思之情；女子的形象，仅是在这位男子的想象中出现的。这是词的成功之处。词的上片，全以虚拟之笔，想象女子在春日思念男主人公的情状。虽是虚写，却逼真细致，情景历历，宛然在目。首先，作者即描写那个女子所独自居住的环境。那是一个幽深静谧的小小院落。由于情人的远离，这深闺之中没有了欢声笑语，因而日间气氛空寂得令人难耐。更可恼的是，时当春日，天气冷暖阴晴没个准，使人觉得心绪也愈发烦乱了。天气之阴晴不定，暗喻女子思念情人时心情的起伏变化，意思极为含蓄。“春未足，闺愁难寄，琴心谁与？”接下来三句，由景入情，正面点出女子的怨情。琴心，典出《史记·司马相如列传》：“是时卓王孙有女文君新寡，好音，故相如……以琴心挑之。”这里是为女方设想：闺中寂闷(...)
西塞山前白鹭在自由地翱翔，江水中，肥美的鳜鱼欢快地游着，漂浮在水中的桃花是那样的鲜艳而饱满。江岸一位老翁戴着青色的箬笠，披着绿色的蓑衣，冒着斜风细雨，悠然自得地垂钓，他被美丽的春景迷住了，连下了雨都不回家。
大无信也，不知命也！
诗一开始就以纵论军国大事的雄健笔调，写出了其父范仲淹的才能、业绩和威名，有高屋建瓴的气势。“塞垣草木识威名”，用翻进一层的写法，极写范仲淹的名震边睡。草木为无情之物，原本谈不上识与不识，此时草木都能识，足见其声威之盛。草木尚能如此，人则更不待言。所以透过草木，实是写人。同时这一句也是用典：唐德宗曾对张万福说过：“朕以为江淮草木亦知卿威名。”（《旧唐书·张万福传》）据史载，1040年（康定元年）范仲淹为陕西经略安抚副使(...)

作者介绍

范令闻 范令闻，名不详，号遁庐，绵州（今四川绵阳）人。宁宗庆元前后官利州路转运使。事见《金石苑·宋富乐山范公诗》王夷简庆元三年跋。今录诗四首。